مریم خورشیدی- بهروز خدارحمی در گفتگو با خبرنگار اگزیم نیوز در مورد تامین مالی های خارجی صورت گرفته و موضع گیری های پیرامون آن گفت: اولین بار است که می شنوم جذب منابع خارجی و تسهیلات برای کشور یک اتفاق منفی ارزیابی می شود. چراکه نرخ بهره منابع بین المللی بسیار کمتر از بهره هایی است که در حال حاضر می توانیم در داخل کشور برای شرکت ها تامین مالی کنیم.  

 خدارحمی افزود: علاوه بر امتیاز ذکر شده به نظر می رسد ما امکان انعطاف پذیری نسبتا خوبی در مورد این فاینانس ها داریم. یعنی می توانیم برای آن دور تنفس درخواست کرده و دوره زمانی بازپرداخت آنها را طولانی تر کنیم و نیز بازپرداخت ها را وابسته به درآمدهای حاصل از پروژه های تامین مالی شده کنیم.

وی اذعان داشت: همه مواردی که ذکر شد،حسن است اما باید برای تحقق این اتفاق دو بخش شرکت ها و صنایع را حمایت کنیم. ما مدت ها در این دو حوزه با چالش روبرو بوده ایم. بخشی از مشکلات که به تصمیم گیرندگان، مسئولین و به صورت خاص به ناظران نهاد پولی مرتبط است موضوع هجینگ یا پوشش نوسانات نرخ ارزاست.

خدارحمی با تاکید بر اهمیت این موضوع گفت: این احتمال وجود دارد که نرخ بهره ای که امروز از فاینانس خارجی با رقم مطلوب دريافت کرده ایم، در نتیجه بالا رفتن برابری نرخ ارز نسبت به واحد پولی خودمان، ریال، دیگر مطلوب نباشد.این نوسان را باید بتوانیم به شکلی پوشش دهیم که چه سرمایه گذار و چه سرمایه پذیر با طیب خاطر بیشتری بتوانند به کار ادامه دهند و ریسک نوسانات نرخ ارز را در محاسبات خود نداشته باشند.

 دبیرکل سابق کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران در ادامه گفت: ایده ای مطرح شد تحت عنوان بورس ارز که درآن افراد نوسانات نرخ ارز را خریداری کنند و لزومی به پذیرفتن این ریسک از سوی تامین مالی کننده و تامین مالی شونده نباشد.البته شرایط برای اینکار هنوز مهیا نشده است و نمی توانیم در شرایط فعلی به چنین بازاری دست پیدا کنیم.

وی  به موضوع عدم پذیرش شرکت ها و صنایع داخلی ما از سوی فضای بین الملل برای دریافت تسهیلات و تامین مالی اشاره کرد و گفت: به دلیل شرایطی که کشور داشت و وضعیت نابه سامان فضای کسب و کار بسیاری از شرکت ها و صنایع ما از سوی بانکهای بین المللی مورد پذیرش نبوده اند و امروز به دلیل طولانی بودن این شرایط ما آمادگی لازم برای مدیریت تامین مالی های انجام شده را به صورت بی نقص نداریم.
 وی خاطرنشان کرد: ما معمولا در بازارهای تامین مالی ریسک بالایی را تحمل می کنیم و شفافیت اطلاعاتی لازم را نداریم. یعنی هرجا گزارش مطلوبی نبینیم  اینطور به نظر می آید که ابهامی در این بخش وجود دارد و نتیجه این ابهام این است که آن بخش با نرخ بالاتری تامین مالی می شود.

وی اذعان داشت: اگر واقع بین باشیم صنایع ما باید آمادگی لازم برای ورود به عرصه رقابت در فضای بین المللی را پیدا کنند و ساز و کار لازم برای ورود به حوزه های متنوع را داشته باشند. در صورت هماهنگی با فضای بین المللی می توان انتظار منابع ارزان تری را هم داشت.

خدا رحمی در خصوص سهم بخش خصوصی در استفاده از منابع خارجی دریافت شده گفت: به نظر می رسد که در این شرایط بخش خصوصی به دلیل چابکی بالاتر انعطاف بیشتری دارد و می تواند گزارش شفاف تری را ارائه دهد ازآنجاییکه بر مبنای گزارش های یاد شده به کشورها منابع اعطا می کنند بنابراین بخش خصوصی برای تامین مالی و استفاده از منابع یادشده مستعدتر است. گذشته از این بخش خصوصی طفیلی دولت نیست که برای کار با تامین کننده نیازمند گارانتی دولت باشد. این بخش بصورت رودررو با تامین مالی کننده کار می کند و استعداد  و لیاقت  گرفتن سهم بیشتری را از این منابع دارد.

بهروز خدارحمی در خصوص انتقاد به ضمانت های داده شده به تامین مالی کنندگان گفت: مشکلی در این مورد نمي بینم. مطلوب ترین فاینانس هایی که در دنیا داده می شود، ترید فاینانس یا فاینانس هایی هستند که  مبتنی بر یک رویداد و معامله انجام می پذیرند. یعنی سرمایه گذار،خود یک بیزینس را ارزیابی کند، سودآوری آن را بسنجد و به اتکای این اطلاعات پروژه را تامین مالی کند و اگر چنین نقطه اتکایی وجود نداشته باشد موضوع وثیقه  و ضمانت دیگری مطرح می شود. اینجاست که امتیاز بخش خصوصی برای دریافت منابع خارجی روشن می شود چراکه این بخش به دلیل نوع کسب و کار، ارزش افزوده فراوان تولید می کند و به دلیل داشتن مزیت نسبی به راحتی می تواند ضمانت ها را ذیل عملیات خود ارائه کند. این فرایند در عرصه بین المللی زیاد می افتد امیدواریم در کشور ما نیز این رویه شکل بگیرد.